سرودۀ
شمس عطار اردبیلی
رحمة الله علیه

 زِ ازل، جمالِ تو زد چو دَم زِ تجلّیات، علی علی

 بِفُزود حُسنِ تو دَم به دَم به مُلَمَّعات، علی علی

 نِگهَت چو رفت سوی عَدَم، کُند التفات، علی علی

 سِپَه وجود کشد عَلَم، سوی مُمکنات، علی علی

 تویی جلوه گاه شَهِ قِدَم به صفات و ذات، علی علی

***********

مخُسب آسوده، ای بُرنا، که اندر نوبتِ پیری
به حسرت یاد خواهی کرد ایّامِ جوانی را
مرحوم خانم
«پروین اعتصامی»
رحمة الله علیها